A luty, jak luty

I znowu ciekawie. tworzę, tworzę, tworzę... Bo lubię.
Zachwycona Tildą zapisałam się na kurs do Biblioteki Pedagogicznej w Gorzowie Wielkopolskim i był to strzał w dziesiątkę. Już kilka lalek uszyłam, ale na podstawie intrnetu. Zobaczyłam na żywo, jak to wygląda i wiele się rozjaśniło. Jest prawie taka, jak powinna. Ubraną pokażę niebawem.

Zachwycona batikiem nauczyłam się techniki w Brlinku i stworzyłam mój domek. Już mam plany na następne twory batikowe.

Pierwszy raz miała także okazję pomalować kubeczek, który został pokryty szkliwem i wypalony. Rysunki mocno dziecinne. Mnie się podobają. 

Długo nosiła się ze stworzeniem  igielnika. Po zużyciu ulubionego kremu nadarzyła się okazja. I tak oto powstał pan nochal. Najfajniejsza zabawa jest z zakręcenie pokrywki tak, żeby oczy znalazły się w odpowiednim miejscu.

Zrobiła też kobaltowe mitenki radiowe. Są już u właścicielki. 

 Teścia obdarowałam ciepłym szyjogrzejem (model - syn).

Szalałam z szydełkiem i laleczką dziewiarską.

 Na drutach też robiłam i tak powstał mężowski sweter na spacery z Kapiszonem.

Rodzinę zaś obdarzyłam sówkami.

A zakręcone artystycznie kobiety zakładkami wykonanymi haftem matematycznym.

Papierowa wiklina przybierała nowe kształty.

I tak minął krótki, ale bardzo owocny luty.